Serwery Minecraft

Jay wszedł do swojego domu... Przed jego mieszkaniem pojawił się nieznajomy dla niego chłopak. Był to Jonathan.
- Jonathan? - odezwał się głos z daleka, był to Agreggor
- Co z tym niebem? - spytał oschle
- Nie wiem, nikt nie wie. Właśnie robię badania..- odparł Agreggor
- Myślałem że chociaż wy coś wiecie.. - powiedział
- Zostaniesz na dłużej czy znowu uciekasz? - spytał Agreggor

Lord znalazł się w zamku Balów. Dokładnie na balkonie, najwyższym w całym zamku. Z niego było widać miasteczko przed zamkiem i Riven Port z daleka.
Malacath oparł się rękoma o balustradę balkonu. Patrzył przed siebie na zielone niebo.
Elf czuł od dwóch lat, że władza nie jest dla niego. Właśnie teraz to widzi, że tak jak jego brat, Neclar, nie lubił mieszać się w politykę. Lord od roku ma plan, by unicestwić Carrabothów raz na zawsze, a później się ulotnić. Myślał o tym długo, bardzo długo. Zemścił się na Neclarze, wyzwolił elfy, jednak do uczucia spełnienia zostało mu już tylko jedno... Zabicie ostatnich Carrabothów.
Walka Lorda od zawsze toczyła się o dobro swoich ludzi. Zawsze był wielkim patriotą i chciał, by rasizm z krainy zniknął raz na zawsze. Malacath czuł, że to co kierowało nim od początku jego przygody zanika. Gdy polegną ostatni członkowie Carrabothów, Lord nie będzie miał już żadnego większego celu w życiu.
Wiedział, że w końcu nastanie moment, kiedy będzie musiał oddać władze.

Tymczasem, na oceanie pewien okręt płynął przed siebie, Kapitan dostrzegł w oddali ogromną kamienną wieżę wyrastającą z dna oceanu... Wieża była otoczona gęstą i mroczną mgłą, a woda wokół niej była bardzo wzburzona.
========

Isabella spojrzała na Aurora.
- Zaczekaj chwilę. - Powiedziała.
Auror kiwnął głową.
Isabella spojrzała na Kapelusznika.
- Co u twojego przyjaciela? - Spytała.
Szalony wziął łyka herbaty, a następnie wzruszył ramionami.
- Dawno go nie widziałem. - Powiedział.
W tym momencie Isabella wstała.
- Obowiązki wzywają, później porozmawiamy. - Powiedziała. Czarnoksiężnik rozłożył ręce i ponownie wziął łyk herbaty.
Księżniczka ruszyła wraz z Aurorem.
===========

Auror pokazał Isabelii gdzie przebywa Hrabia Baldur. Był on w swoim gabinecie.

=====

Spokój Lorda zakłócił zamkowy oficer, który głównie zajmował się przesyłaniem informacji. Spenser, bo tak nazywa się mężczyzna, nosi czarną, mocną zbroje. Jest dość niski, ale za to bardzo zwinny. To dobry wojownik, nie byle jaki. Jest też bardzo inteligenty.
- Lordzie... Ludzie domagają się wytłumaczenia - rzekł wchodząc na balkon.
- Zająłem się już tym - odparł Lord nadal opierając się o balustradę
- Poinformuj o co miesięcznym zebraniu. Tym razem Krill ma stawić się osobiście - dodał oschle.
- Oczywiście... Poinformuje - odpowiedział Spenser.
- Jutro mają przybyć tak jak zawsze - rzekł elf wciąż stojąc tyłem do mężczyzny.
Spenser odszedł od Lorda w ciszy, ówcześnie się lekko kłaniając.
Co miesięczne spotkanie to tak naprawdę składanie raportów Lordowi z całego miesiąca. Zawsze pod koniec miesiąca są organizowane takie spotkania w zamku Balów, pod wieczór. Na spotkaniu zasiadają: Neloht, Harkon, Isabella, Baldur, Krill i oczywiście Malacath.


Wygląd Spensera (będzie też w podaniu):

Harh Krill siedząc w swojej rezydencji i czytając raporty swoich wojsk usłyszał w pewnym momencie pukanie do drzwi. Wolno i spokojnie podniósł wzrok w stronę drzwi.
- Wejść.. - rzekł
W tej chwili drzwi otworzyły sie i w ich progu pojawiła sie Bellatrix. Byłą to dziewczyna która równocześnie była generałem armii Krilla. Była niezwykle urokliwa ale i zabójcza. Nie można było jej lekceważyć,.. wielu wojowników przekonało się o tym na własnej skórze. Dziewczyna podeszłą do stołu przy którym siedział Krill i ukłoniła się z szacunkiem.
- Najwyższy wodzu..
- O co chodzi Bellatrix? Coś się stało? - zapytał spokojnie Krill
- Przynoszę wieści... Przybyła posłanniczka Syren.. Przekazał mi list od Królowej Stelli... List jest zaadresowany do ciebie..
Bellatrix podała w tej chwili Krillowi list do ręki.
- Przekazano Ci szczegóły?
- Niestety nie.. Najwyraźniej jest to coś istotnego..
Krill popatrzył na list a następnie na Bellatrix
- A jak się mają prace w porcie i Thir la Mana?
- Osobiście nadzoruje prace mój panie.. wszystko idzie zgodnie z ustaleniami..
- Doskonale.. port w końcu trzeba powiększyć.. - rzekł Krill - Jeżeli to wszystko to możesz odejść..
Bellatrix ukłoniła się i wyszła z budynku zamykając za sobą drzwi.
Krill w tym czasie otworzył list i zaczał go czytać. Pismo było niezwykle ładne, wręcz artystyczne więc treść niezwykle przyjemnie sie czytało.
- "Bal z okazji kolejnej rocznicy koronacji na królową" - czytał Krill śmiejąc się pod nosem - Cała Stella... Bal będzie za tydzień o zmierzchu..
Krill zaczął sie zastanawiać... Stella jako królowa syren była jego wierną przyjaciółką. Postanowił że wybierze się na Wyspy Skalnego Grotu aby uczestniczyć w tym wydarzeniu.
- Może być ciekawie... - rzekł opierając sie wygodnie o swój fotel Krill

Tymczasem Kapitan Maraal zgodnie z poleceniem Amona ruszył przygotowywać wszystko do wyprawy. W wielkich magazynach w porcie które zostały wynajęte w tajemnicy przez kultystów Amona przechowywane były bronie i materiały które miały posłużyć im do przyszłych celów. Maraal w towarzystwie kilkunastu kultystów udali sie w kierunku portu. Było ciemno, po zachodzie słońca wiec nikt nie zwracał na nich uwagi.
Amon natomiast który przebywał w swoim gabinecie w podziemnej fabryce, wyciagając mapy całego królestwa zaczął zaznaczać poszczególne punkty na mapie krzyżykiem. Amon wiedział ze nie musi sie spieszyć. Zamierzał wykonać swój plan powoli i z precyzją. Zamierzał zacząć od prostych rzeczy i stopniowo podnosić poprzeczkę.
- Twierdza Limbo... nasz pierwszy przystanek... - powiedział sam do siebie Amon.

Harkon wraz z oddziałem zbliżali się do Brumy, gdzie miał się zakończyć patrol.

=====

Spenser tymczasem wysłał sowy z listem do Harh Krilla i Nelotha. Baldur, Isabella i Harkon byli w świetnym kontakcie z Lordem i takowych zaproszeń nie musiał wysyłać. List był jak zawsze taki sam. Co miesiąc był dosłownie taki sam. Pisało w nim że zaproszony ma przybyć sam i pod wieczór do zamku Balów.
Obie sowy wyruszyły w podróż do Daggerfall i Abregado.

=====

Rango zaczął chodzić po osadzie Cecili bez celu.

Isabella weszła do gabinetu Hrabiego, a następnie zamknęła za sobą drzwi.
Spojrzała na Wampira i uśmiechnęła się.
- Baldurze... Cóż się dzieje? - Spytała. W tym momencie przez okno dostrzegła dziwne niebo(dopiero teraz, wcześniej była w budynkach), bardzo się zdziwiła.

======
- Słuchaj, skurczybyku... - Powiedział Fester.
Facet splunął mu pod nogi.
Fester huknął go z pięści w brzuch.
- Kiedyś dla mnie pracowałeś! - Ryknął Fester.
Facet zaśmiał się.
- Hahah, kiedyś byłeś kimś... A dzisiaj zwykłym śmieciem! - Krzyknął, a następnie oddał z pięści Festerowi.
Faceci przez chwilę się tłukli, szarpali i przepychali, a następnie facet zdołał obalić Festera na plecy.
- Pomiatałeś mną! - Krzyknął Facet i wymierzył cios w twarz Festera, ten zaczął zasłaniać gębę rękami.
- Robiłem dla ciebie brudne interesy! - Krzyknął, wymierzył kolejny cios, Fester cały czas się zasłaniał rękami...

Hrabia odsłonił zasłonę ukazując jeszcze bardziej zielone niebo.
- To się dzieje - powiedział wampir.
- Lord rozkazał ci poinformować ludność krainy o stanie sytuacji - mówił.
Hrabia puścił zasłonę, która zasłoniła okno po czym podszedł bliżej Isabelii.
- Wydaj krótki komunikat głosowy że nic o tym nie wiemy i ludzie muszą uważać - dodał.

Maraal w towarzystwie kultystów zaczęli zbierać rzeczy z magazynów i pakować je na wozy który miały wywieźć je za miasto. Zgodnie z planem Amon sam miał dostać się na wyznaczone miejsce a jego ludzie mieli tam na niego czekać.
Przebywając w gabinecie Amon otrzymał informacje na krótkofalówkę od strażnika ze Maraal jest w drodze na wyznaczone miejsce. Zadowolony błyskawicznie wziął mapę i schował ją do kieszeni. Otworzył drzwi wejściowe i przekazał stojącym przy nich strażnikom informacje żeby prace w fabryce nie były przerywane pod jego nieobecność. Następnie powoli zaczął schodzić po metalowych schodach udając się w kierunku wyjścia na powierzchnię. Był niezwykle pewny siebie, nie obawiał sie nikogo, nikt przecież nie ma pojęcia o jego istnieniu.. jeszcze.. Ale kiedy nadejdzie ten moment będzie już za późno, jego wpływy będą sie rozprzestrzeniać jak plaga na którą nie ma lekarstwa.
Do podziemnej fabryki prowadziło kilka wejść, wszystkie były poukrywane na tyle dobrze że nikt nie miał pojęcia o ich istnieniu. Amon uzywał swojego własnego wejścia dzięki któremu był w stanie błyskawicznie udać się na powierzchnie. Była to prymitywna winda, działająca jednak niezwykle dobrze. Zatrzymywała się ona na poziomie studzienek wypełnionymi woda kanalizacyjną których głębokość sięgała do kostek. Standardowo wszelkie środki bezpieczeństwa i zachowania tajemnicy położenia tajnego wejścia zostały zachowane. Amon otworzył jeden z dekli i wskoczył na górę wręcz bezszelestnie. Rozejrzał się swoim srogim i przerażającym wzrokiem przez mroczną maskę która nosił. W pobliżu jednak nie było nikogo. Szybko zamknął dekiel i wyszedł na główną ulice. Spoglądając na niebo dostrzegł tajemnicze i dziwne barwy które nie były typowe dla nieboskłonu. Zmarszczył oczy. Nie przejął się tym zbytnio. To nie był jego interes.. przynajmniej nie w tym momencie. Zaczął iść wolnym krokiem w stronę bramy wyjściowej z miasta.

- Nie uciekam Po prostu nie będę współpracował z czarodziejem który chce znowu wprowadzić do tego świata czarnoksiężnika mordercę! - odparł Jonathan
- Heith jest nam potrzebny, a przy swojej narzeczonej zmiękł i nic nam nie zrobi. Sam to mówiłeś! - mówił Agreggor
- To morderca tak czy siak! - odpowiedział mu chłopak
- Masz jakiś inny pomysł? Masz? Hm? - pytał Agreggor, Jonathan odwracał głowę
Czarodzieje byli skłóceni od kilku lat. Jonathan chciał działać w pojedynkę, Agreggor chciał otworzyć wymiar Heitha i prosić go o pomoc. Konflikt interesów był codziennym widokiem w nowej krainie.

Nicość.
Ametystowa głębia unosiła się, nie miała żadnego zadania, jednakże posiadała swój umysł, myślała o Hunterze i o tym co zrobi na Ziemi.