Serwery Minecraft

- Może Tempus będzie wiedział jak to skonstruować? - powiedział Meret
- Być może, ale ostatnio złe rzeczy działy się, gdy posiadaliśmy zmieniacz, nie warto ryzykować, Neclar na pewno dowie się kim jest Wyklęty M. - odpowiedział mu Arcan

W tym samym czasie..
Tempus upewnił się śmierci Carrabotha, udał się do Ministerstwa Magii by poinformować Ministra o złapaniu mordercy.

Neclar pojawił się obok Ralofa i Cecilli:
- Pierwszy przeciwnik został wyeliminowany. Hex został zabity, nie będzie już nam przeszkadzać.
- Ralof, musimy pogadać.
- Panie! Już jesteś! - szedł za nim
- Trochę się dowiedziałem o tym Wyklętym M. Dawno, dawno temu zaatakował dom dziecka. Wybił wszystkich, ośrodek spalił. Brak jakichkolwiek dowód.
- Zbliża się Halloween, Ralofie. Z tej okazji w zamku odbędzie się bal, dlatego Cecillia i Azula muszą być chronione podwójnie. Ochrona ma być zwiększona, rozumiesz?
- Rozumiem, panie. Zajmę się tym jak najszybciej.
- Otworzyć bramę - powiedział, Ralof podbiegł do bramy...

=====

Tymczasem pod ministerstwem:
- Molag żyje! Ludzie! - krzyczał kultysta
- Balowie odzyskają utracony honor! Balowie wrócą do godnego panowania nad krainą! - krzyczał drugi

Tempus spotkał przechodniów, którzy rozmawiali na temat ataku na Ministra Magii.
"Fred poszukiwany
Widziałeś go? Udaj się do najbliższego aurora!"
- Fred? Nie nie nie nie. - krzyknął Tempus
Czarodziej padł na ziemię, do głowy zaczęły przychodzić mu różne wspomnienia, kiedy w karczmie w 1888 roku, kiedy jeszcze posiadał właściwości kamienia czasu rozmyślał nad upadkiem Carrabotha i powstaniem nowego zła. Ten moment przypomniał mu się teraz..
- Jak mogłem być tak głupi. Wyklęty M, To Malacath, widziałem go.. On zabił go..., te napaści i atak na zamek Neclara.. to on.. - powiedział smutno Tempus, a jego oczy zaświeciły na zielono.
Tempus wstał.
- Fred i Malacath, czyli to oni spowodują upadek Królestwa Carrabothów.. Oby tylko nie podjęli ze sobą współpracy. - mówił sam do siebie Tempus
- Muszę pomówić z Dregorim. Tempus deportował się.

Clavius wrócił do Malacatha, uklęknął.
- Lordzie... Kultyści rozpowiadają plotkę o Molagu w całej krainie.
- Wybornie mój przyjacielu, wybornie.
Lord wstał z tronu i podszedł do lustra. Zdjął maskę... W lustrze ujrzał poszarpaną twarz, lekko zdeformowaną.
- Ośrodek zapłacił za swoje czyny - przesunął dłoń po twarzy.
- Ale... To nie tylko wina tego ośrodka że taki się stałem.
- To wszystko zaczęło się od drobnego ruchu moich rodziców... - spojrzał na zdjęcie Neclara
- Gdybyś się nie pojawi, wszystko byłoby w normie.
- Toor bing! - wyleciały błyskawice, które spaliły obraz, założył maskę
- Za błędy się płaci, braciszku... - machnął płaszczem, wyszedł razem z Claviusem z sali

- Może udamy się do Królowej Cecilii? - spytał Meret
- Nie. Ja do niej nigdy nie pójdę. - powiedział zimno Arcan
- Czemu?
- Nie popieram jej rządów, stworzyła sztuczny cukierkowy świat. - odparł Arcan
Coś przerwało rozmowę Arcan i Mereta.
Nagle, do Mereta i Arcana dobiegł dźwięk z pokoju jego mamy.
- Mamo! Nie!
- Ulrino, co się dzieje! - krzyknął Arcan
- Szybko, musimy zanieść ją do szpitala - powiedział Arcan
Dwójka czarodziei po udanym transporcie siedziała przy łóżku kobiety.
- Słuchaj Arcan, jeśli atak by się powtórzył, ja, ja muszę być przy niej.. Nie będę w stanie pomóc wam w poszukiwaniu tego czarnoksiężnika..
- Rozumiem, my damy sobie radę.. - mówiąc to Arcan pożegnał się i deportował do wymiaru kieszonkowego

- Co zamierzasz, panie? - spytał Clavius
- Królewscy Alchemicy. To nasz cel.
- Alchemicy? - powtórzył
- To dzieciaki chcące mnie upolować. Myślą że są w stanie mi zagrozić - zatrzymali się, Lord spojrzał na Claviusa
- Podziwiam ich za tą charyzmę. Zaangażowanie. Pomysłowość.
- Są utalentowani, bardzo utalentowani. Bardzo szkoda że nie odkryją swoich talentów do końca - pstryknął palcem, obaj zniknęli...

=====

Alchemicy weszli do zamku:
- No w końcu! - krzyknął jeden z chłopców
Obok stanął Neclar, ręce trzymał za sobą.
- Oh... Królu... - pokłonili się
- My... My już pójdziemy - odeszli do swojej komnaty

- Drigory, jesteś tutaj? Drigory! - głośno wołał po mieszkaniu Tempus
- Ooo Lufosie, kopę lat! Zestarzałeś się! - powiedział Drigory, ojciec Tirtana
- Jak sobie radzisz? - spytał Tempus
- Bywało lepiej.. po śmierci Tirtana wiąże koniec z końcem, ale jest dobrze.. - odparł Drigory
- Jest może Ros, twój syn?
- Ah, jasne. Ros! Chodź tutaj. - zawołał Drigory
- Ale wyrosłeś, chłopcze, ile masz już lat? - spytał Tempus
- Mam już 26 lat, pamiętam Cię, przesiadywałeś kiedyś w karczmie ze swoim bratem Orfusem jeśli się nie mylę? - odpowiedział Ros
- Słuchaj, mam do Ciebie sprawę, z bratem byliście bardzo dobrymi majsterkowiczami, mógłbyś wykonać jedno badanie na mnie?
- Jakie to badanie? - spytał zaciekawiony Ros

Cecilia weszła do sali, w której był Davy
- Boże, Davy! - Zauważyła leżącego Ministra.
- Królowo... - Davy ledwo otworzył oczy.
- Co Ci się stało? Schwytałeś tego Freda?! - krzyczała.
- Arrr.. hHhrrr... Aaa! - krzyknął Davy.
- Uciekł mi... Ale spokojnie, Królowo... Obiecuję, że nic więcej nie zrobi. - mówił Davy.
Po chwili do Cecilii podszedł Informator
- Pani, mam wiele ważnych informacji... - Powiedział.
- Poczekaj chwilę, Davy. - powiedziała Cecilia. I odeszła kawałek z Informatorem.
- Słucham. - Powiedziała Cecilia. Informator pochylił głowę i zaczął wszystko mówić.
- Pani... Bracia Alchemicy dostali zakaz wchodzenia do zamku... Wysłałaś ich na jakąś akcję... Wrócili z Ministrem, ale nie pozwolono im wejść. - mówił Informator.
- Że co?! Kto śmiał? - krzyknęła Cecilia.
- To rozkaz Króla Neclara, Pani. - mówił Informator.
Cecilia zdenerwowała się.
- Mów dalej... - Powiedziała.
- Pani, król Neclar zaczął przygotowania do balu Halloweenowego, który co roku organizujesz. - powiedział Informator.
- Że Co?! - Cecilia jeszcze bardziej się zdenerwowała.
- Jak śmiał! To moje ulubione Święto, nazwane też Świętem Carrabothów, gdyż potwory, które w tą noc mają niezwykłą siłę, służyły mojemu Dziadkowi! Jak on śmiał! Ja się wszystkim zajmuję! - krzyczała Cecilia. Informator mówił dalej:
- Pani, pod Ministerstwem były jakieś zamieszki. Ktoś krzyczał, że: "Balowie odzyskają honor, wrócą do Panowania nad krainą" - mówił.
Cecilię zamurowało. Była bardzo, bardzo zdenerwowana...
- Pani... Zgładzono tego, który wkradł się do Twojego zamku... Ale niektórzy sądzą, że był to Lord Carraboth - mówił.
Cecilia nie wytrzymała.
- Aurorze! - krzyknęła do głównego Aurora, który stał obok.
- Przyprowadzić Neclara do mojej komnaty! Pojmać ludzi, którzy powodują zamieszki przed Ministerstwem! - Powiedziała.
- Wpuścić Braci Erlic, oni tu mieszkają! I wykonują dla mnie zadanie! Mają natychmiast stawić się w sali głównej!
- Tak jest, Pani. - Powiedział Auror.
- Chyba wszyscy zaczynają lekceważyć moją siłę... Pora pokazać wszystkim, gdzie ich miejsce. - Powiedziała Cecilia i ruszyła do swojej komnaty.

Tymczasem pod Ministerstwem pojawiło się 10 Aurorów. Natychmiast obezwładnili Kultystów. Deportowali się z nimi do cel w Ministerstwie, zamknęli ich.
- Posiedzicie tu, później traficie przed sąd.

Tymczasem do Neclara i Ralofa podeszło 5 Aurorów.
- Królu Neclarze, Królowa oczekuje w komnacie. Udaj się tam, już. - powiedział Auror.

Neclar zostawił Ralofa samego, poszedł do komnaty królowej.

- Moje moce chyba wróciły.. muszę to sprawdzić - odparł Tempus
- W takim razie będziesz musiał być pod narkozą podczas badania, zobaczymy co da się zrobić.. - Ros zaczął przygotowywać badanie