Serwery Minecraft

- Cóż... krótki ale naprawdę ciekawy i wartościowy... dobrze było ujrzeć ciebie i twoje osiągnięcia po takim czasie... - odparł Sisyphus kiwając wolno głową - Bywaj Krillu i powodzenia cokolwiek zamierzasz czynić... - dodał mrocznym tonem.
Callisto zmierzyła wzrokiem Harha.
- Żegnaj Krill... dobrze było cię tutaj widzieć - odparła Czarownica

Isabella natomiast przeszła kawałek za legendami aby widzieć dobrze jak wsiadają na statek... otarła palcem łzę która pojawiła się pod prawym okiem...

Krill pokiwał głową na słowa Sisyphusa i Callisto a następnie podszedł do Raughna. Wielu Nieumarłych dalej wiwatowało ku czci obu nieumarłych dowódców. Wiedzieli ze to prawdopodobnie ostatni raz kiedy ich widzą.
W tej jednak chwili na pomoście znikąd pojawiła się Entoma która właśnie zeskoczyła z dachu budynku. W przeciwieństwie jednak do Lupus, zrobiła to z wielką gracją i delikatnością nie powodując przy tym żadnego trzasku ani huku. Nieumarli lekko się zdziwili jej przybyciem.
Raughn zaśmiał się pod nosem na jej widok.
- Patrz Krill.. toż to nasza mała przyjaciółka z uczty... - rzekł Raughn
- W rzeczy samej - odparł Krill
Entoma podeszła do nich wolnym krokiem.
- Cieszy mnie fakt, że zdążyłam was poznać... Żegnajcie.. - powiedziała spokojnym tonem i pochyliła lekko swoją głowę na znak szacunku. Złączyła ze sobą oba rękawy i odsunęła się lekko aby zrobić im przejście na okręt.

Isabella obserwowała wydarzenia, widziała przybycie Entomy... jednak głównie jej wzrok skupiony był na Raughnie i Krillu... bowiem już zaraz mieli stąd odpłynąć... a wtedy już naprawdę nastanie nowy czas... czuła dużą ekscytację... po prostu się w nich wpatrywała.

Sisyphus i Callisto również zerkali na Raughna i Krilla... Azazlef stojący gdzieś w tłumie spoglądał i wiwatował w kierunku liderów.

Nastawał świt.. Słońce wychodziło zza horyzontu... Raughn i Krill pożegnawszy sie ze wszystkimi weszli na okret.
Nihil i Bellatrix weszli na pomost i milczeniu obserwowali jak Erresir miał zaraz odpłynąć. Nihil w szczególności nie spuszczał wzroku z Krilla.. Wiedział bowiem że od teraz przejmuje jego obowiązki... Varran stanął obok Isabelli i syknął lekko. Wiedział ze już nigdy nie zobaczy Raughna i Krilla... Entoma natomiast stała w milczeniu na pomoście a lekka morska bryza powiewała jej szatami oraz włosami... spoglądała na okręt Raughna który z bliska wydawał się jeszcze większy niż jej sie wydawało.
Raughn podszedł do koła sterniczego. Krill stanął obok niego.
- Jak za dawnych lat co nie? - powiedział Raughn
- Tęskniłem za tym... - odparł Krill kiwając głową.
- A więc znikacie... - powiedział znany im głos.
Raughn i Krill dostrzegli w tej chwili Ignathira który właśnie sie teleportował na ich okręt. Podszedł do nich bliżej.
- Tak.. nadszedł czas... - powiedział Krill
- Co zamierzasz teraz Ignathir? Masz jakiś nowy plan? - zapytał Raughn trzymając za ster
- Plan? Hmmm.. Nie.. - odparł arcymag - Jedyne czego teraz pragnę to wrócić do siebie... Mój cel został juz zrealizowany... Moja obecnośc w Magicznym Wymiarze nie jest juz potrzebna...
- Rozumiem... - odparł Raughn - A więc wszyscy odchodzimy na emeryturę... Ironia losu...
- Na to wychodzi... - odparł Ignathir
Wszyscy trzej nieumarli dowódcy nadal słyszeli okrzyki nieumarłych stojących na brzegu wysławiających ich imiona. Ignathir parsknął lekko pod nosem.
- Nie będę dłużej was juz zatrzymywał... - dodał arcymag - Żegnajcie... Niech kierują was fale tak jak za dawnych lat...
Po tych słowach sie teleportował.
- Bywaj.. Ignathir... - powiedział cicho Raughn.
Krill schował ręce za plecy. Raughn natomiast obrócił kołem sterowym.. Żagle się rozpostarły... Masywny okręt powoli ruszył na otwarte morze odbijając się od brzegu
- Myslisz ze powinnyśmy zwerbować nową załogę? - zapytał Krill
- Ciekawy pomysł.... nie powiem... W sumie... Czemu nie? - zaśmiał sie Raughn
Okręt oddalał sie coraz bardziej. Nieumarli ucichli.. spoglądali jak Erresir odpływa coraz dalej i dalej... stajac sie coraz mniejszy i mniejszy z ich punktu widzenia... Nihil skrzyżował ręce. Bellatrix przetarła łzę w jej oku.
- IHHHHHHAAAAA! - wrzasnął Raughn i obrócił kołem sterowym. - To nasz czas Krill! Nasz nowa Era... Na kraniec świata i jeszcze dalej!
Z punktu widzenia zebranych na brzegu Abregado, po kilku minutach Erresir zniknął w tle wyłaniającego sie zza horyzontu słońca. Statek widmo.... potęga nieumarłych.. oraz jego wielki Legendarny Kapitan wraz z Wielkim Porucznikiem zniknęli za horyzontem... na zawsze... Nie zostaną jednak zapomniani.... wręcz przeciwnie.. będą chwaleni na wieki wieków... nawet przez następne pokolenia...

(KONIEC WĄTKU KRILLA I RAUGHNA)