Serwery Minecraft

Wiele strażników stało na murach obserwując morze bardzo dokładnie.. Kilku z nich standardowo obserwowało radar na którym nagle pojawiły sie jakieś zakłocenia.
- Co sie dzieje? - zapytał jeden ze strażników.
- Jakieś zakłócenia na radarze.. nic sie nie wyświetla, ale wykrywa jakis podwodny ruch.. 5 km od brzegu na południowy zachód.. - odparł drugi
- Podwodne Trzęsienie ziemi?
- Nie.. zbyt słabe.. Dokłądna lokalizacja jest ciezka do ustalenia..
- To nie ma znaczenia zołnierzu...- odparł nagle dowódca strażników podchodząc do radaru. - Ktokolwiek to jest.. żaden kamuflaż mu nie pomoże.. Płynie prosto w pułapkę..
Straznik pokiwał głową nadal obserwując radar.

Socher ruszył do srodka góry sam. Jego towarzysze pozostali na zewnatrz.

Niewidziane torpedy wbiły się w mur i nikt nic nie słyszał

---

A łódka popłynęła gdzie indziej

---

Nikt też nic nie widział proste że tak

Torpedy nic nie zrobiły bo mur był za gruby. Zakłócenia na radarze znikły. Strażnicy nie wiedzieli co się stało. Zamierzali o tym poinformować odpowiednie władze.

- Wy księżniczki. Zawsze to samo, zachwycacie się swoimi sukniami i domami i chcecie by każdy się lubił. Dorosnij, to nie cukierkowy świat - odparł oschle Jonathan
- Zabierz mnie do Amona. - dokończył

Socher po chwili dotarł przed oblicze Hrabiego Baldura. Czekał az minister coś powie.

Tymczasem Harkon usłyszał dziwny glos w swojej glowie. Nie wiedział kto do niego mowi. Tajemniczy glos opowiadał mu o Wyspie Rozpaczy, o tym żeby sie na nią udał... samemu.. Wyspa ta byłą częścią archipelagu znajdującego się na dalekiej północy.. w miejscu gdzie nie dotarły jeszcze żadne statki..

Hunter deportował się wraz z Agreggorem do jego kryjówki międzywymiarowej. Agreggor był cały poobijany. Elf rzucił go na podłogę.
- I co? Zabijesz mnie? Rzucisz na mnie Avadę i już? - prowokował go Agreggor
Hunter spojrzał na czarodzieja.
- Lepiej żebyś miał plan B, bo inaczej nic ci z tego nie wyjdzie. - zaczął się podśmiewać z Elfa
- Zbudujesz mi urządzenie, dzięki której mocy i mocy kamienia czasu wydrąży dziurę w przestrzeni i otworzy wrota do wymiaru Akatosha. - odparł
- Akatosh. Słyszałem już to imię. To bóstwo. - odparł już poważniej Agreggor
- Tak. Ale niestety, moje moce nie pozwalają mi na swobodne wchodzenie do jego wymiaru... - odparł Cain
- A jeśli Ci nie pomogę? - spytał czarodziej
- Zabije ją. - szybko mu odpowiedział Hunter
- Kogo?
- Helenę - odparł szybko Hunter
Agreggor się przeraził.

Isabella zaśmiała się donośnie po słowach Jonathana.
- Jonathanie... powinieneś wiedzieć, że przeżyłam o wiele więcej niż inni... a cukierkowy świat skończył się na latach dziecięcych... od zawsze byłam samodzielna i podążałam własną, trudną drogą... nie chodziło mi o to, żeby każdy się lubił, tylko o pewną równowagę... - Powiedziała. Wiedziała, że nie powinna tak w ogóle mówić ze względu na swoje pochodzenie, aczkolwiek długie lata spędzone z Amonem... bardzo dobre poznanie jego osoby... szczegółowe... to mocno na nią działało.
Po chwili wyjęła z torebki swoją różdżkę i wycelowała w Jonathana.
- Inkarserus. - rzuciła zaklęcie i spętała ręce Jonathana mocnymi pnączami, które się zacisnęły, zostawiła mu jednak jego różdżkę w kieszeni... wiedziała, że pokonałaby go w walce, ale do takowej nie doszło, nie chciała jej.
- Chodźmy zatem do Amona. - chciała zobaczyć jak zachowa się Amon w tej sytuacji... słowa Jonathana mimo wszystko wywarły na niej dużą presję. musiała ujrzeć reakcję Amona...
Po chwili Isabella pstryknęła palcami i teleportowała się z Jonathanem na środek pewnej uliczki, natychmiast przycisnęła go plecami do ściany, a następnie różdżką wyczarowała wór...
Isabella założyła wór na głowę Jonathana, całkowicie zakrywając jego gębę.
- Nie możesz poznać lokalizacji bazy Amona, przykro mi Jonathanie... - powiedziała, a następnie ponownie pstryknęła palcami i tym razem znaleźli się już przy jednym z wejść do bazy Amona... weszli do środka.

W podziemnej bazie rewolucjonistów panowało małe zamieszanie. Spowodowane było ono ostatnio wydanymi rozkazami Amona. W fabrykach pracowało więcej osób a maszyny pracowały na maksymalnych obrotach. Na skalnej scianie zawisł tez potężny plakat sięgający od samego sufitu z podobizną Amona. Widniał równiez na nim napis w starszej mowie który można było przetłumaczyć jako " Praca narzędziem równości "
Strażnicy którzy stali przed głównymi wrotami do fabryki dostrzegli zbliżającą sie Isabelle. Nabrali do razu podejrzeń w stosunku do osoby która szła razem z nią.
Nie odzywali sie jednak. Odsuneli się przepuszczając ją.
Mijając wrota Isabella szybko dostrzegła Maraala który rozmawiał z kilkoma żołnierzami na uboczu dając im pewne isntrukcje.

Isabella podeszła do Maraala, a Jonathan kroczył za nią niczego nie widząc... słyszał tylko hałasy tutaj panujące.
- Witaj, Maraalu. - Powiedziała Isabella z uśmiechem, a następnie rozejrzała się dookoła.
- Co tutaj się dzieje? - Spytała, widząc że panowało spore zamieszanie.

Maraal spojrzał na Isabelle i szybko dał sygnał żołnierzom aby odeszli. Ci pokiwali głowami i poszli w swoją stronę. Maraal podszedł do Isabelli.
- Witaj Isabello...- rzekł Maraal - Nowe rozkazy Amona... Kazał zwiększyć nacisk na produkcje surowców do budowy nowej broni... Nie podał jednak szczegółów.. Ech.. Obawiam się że przestał mi ufać...
W tej chwili Maraal dostrzegł związana osobę stojącą obok.
- A to kto to? - zapytał nagle zdziwiony