Serwery Minecraft

Neclar spojrzał się na Freda gniewnie.
- Okej, tylko spytałem, haha - powiedział i odwrócił się w stronę Namiry.
Dziewczyny jednak nie było...
- Gdzie ona jest?! - krzyknął Fred
- Dałeś jej uciec? - Neclar go szturchnął. - Ty baranie... - dodał

Cecilia chwyciła dłoń Czarodzieja-Marynarza, trzymała już Vincent'a. Meret chwycił dłoń Vincent'a i Czarodzieja-Marynarza.
- Uwaga... - Powiedział Czarodziej-Marynarz. Po chwili, cała czwórka deportowała się z zamku Królowej Angeliki, do portu w centrum Krainy, niedaleko Ministerstwa. Pojawili się przy Statku Kapitana Charles'a LeMour'a. Okręt był bardzo duży i piękny, miał piękne białe żagle, powiewały na nim flagi Magicznej Krainy co znaczyło, że to Statek z floty Ministerstwa i popiera władzę Cecilii i Neclara.(Ministerstwo ma kilka statków, ale o tym będzie więcej na spotkaniu powiedziane).
W porcie było bardzo głośno... Słychać było różne głosy, mewy, śpiewy, szum morza.
- Proszę tędy, Pani. - Czarodziej-Marynarz wskazał wejście.
Różni inni marynarze będący w porcie zauważyli Cecilię. W porcie przechadzało się również kilku dziennikarzy, ale w dosyć sporej odległości. Było tu też wielu zwykłych Czarodziejów.
- Czy to Królowa?! - Krzyknął jakiś Marynarz.
- Królowa! - Krzyczał drugi.
Wszyscy zaczęli krzyczeć, wiwatować, ruszyli w stronę statku.
- Szybko, Pani! - Krzyknął Czarodziej-Marynarz.
Cecilia szybkim krokiem weszła na pokład statku... Vincent wbiegł zaraz za nią, następnie Meret. Załoga powitała ich, następnie szybko zaczęli wszystko zwijać... Czarodziej-Marynarz, który przybył wraz z Cecilią również wszedł na pokład. Wszystko było już załadowane, statek zaczął odpływać...
Dziennikarze nie zdążyli dobiec i zrobić żadnych zdjęć Cecilii... Było słychać tylko krzyki i wiwaty Marynarzy i Czarodziejów.
Statek wypłynął z portu.
Z mostku, po schodach zszedł Charles LeMour.
- Witaj na pokładzie, Królowo! - Ukłonił się serdecznie, cała załoga zebrała się wokół nich.
- Witajcie! Jest mi bardzo miło, że płynę do Pont Vanis z tak doświadczoną załogą. Mam nadzieję, że podróż minie bez żadnych problemów. - Powiedziała Cecilia. Wszyscy Czarodzieje-Marynarze nagrodzili ją oklaskami, a następnie wrócili do swoich zadań.
- To prawda, co mówili... Jest najpiękniejszą kobietą jaką widziałem. - Mówił jakiś Czarodziej-Marynarz do drugiego.
Vincent podbiegł do barierki... Wychylił się.
- Wooda... Fale... - Mówił, obserwując.
- Pani. Obiad czeka na stole. - Charles wskazał dosyć duży stół, który stał przy schodach, na pokładzie.
- Jeśli wolisz zjeść sama, to każę zanieść do twojej kajuty. - Powiedział Kapitan.
- Nieee... Chcę zjeść tutaj, na świeżym powietrzu, w dobrym towarzystwie. - Cecilia uśmiechnęła się do Charles'a, następnie podeszli do stoliczka. Zajęli miejsca.
- Merecie... Dołącz do nas. - Powiedziała Cecilia.
- Pani... Po obiedzie pokażę Ci twoją kajutę i cały statek. - Powiedział Charles.

- Dobrze Krolowo. - odpowiedział Meret

Zbliżało się południe, Arcan zbliżał się już powoli do Portu Vanis. W tym czasie, Ikar dotarł do swojego domu i spędzał dzień ze swoją rodziną, ogolił się i umył. Opowiedział żonie o wszystkim co go spotkało. Wytłumaczył jej, że niedługo wyruszy i nie wie, czy wróci..

- Neclarze, co się stało!? - odezwał się Pariah

- Sztorm! Sztorm nadchodzi! - krzyczał Kultysta w bocianim gnieździe
Kultysta obok Arcana spojrzał przez lunetę. Dookoła statku nie było żadnej innej łodzi, więc w razie potrzeby, ratunek nie przyjdzie.
- Płyńcie dalej - powiedział Arcan.
- Tak panie - odpowiedział Kultysta.
Statek wpłynął w sztorm. Wzburzone fale obijały się o statek, zalewając pokład i osoby znajdujące się na nim.

Po kilku minutach ocean uspokoił się i fregata spokojnie dryfowała po wodzie. Nagle jednak wokół statku zaczął pojawiać się czarny dym na wodzie. Pojawiła się bardzo gęsta mgła. Arcan nie mógł dostrzec nawet tego co znajdowało się 3 metry przed nim.

Nagle czarodziej usłyszał krzyk Kultysty, zaraz po tym plusk wody.
- Panie, musimy zawrócić! - krzyknął Kultysta stojący obok mężczyzny

=====

- Namira uciekła, przez tego idiotę! - krzyknął Neclar na Freda

Pariah schował czarną księgę. Zaczął rozglądać się dookoła..

- Nie! Tego Lord nie chce! Musimy tam dopłynąć! - odparł Arcan

Fred zdziwił się, nadal się szczerząc. Rozejrzał się dookoła.
Podciągnął rękawy, puknął palcem w zegarek na nadgarstku.
- Co?! - Krzyknął do Neclara. Przestał się szczerzyć.
Podszedł do Neclara.
- Masz mnie za idiotę? Gdyby uciekła, zobaczyłbym. Zresztą, Ty również. Cały czas się na nią gapiłeś. - Powiedział Fred. Ruszył w kierunku celi.
- Cóż to za nędzne sztuczki? - Wszedł do celi, wyjął Różdżkę z kieszeni...
==================

Cecilia, Meret i Charles zaczęli jeść.
- Bardzo to wszystko smaczne, kapitanie. - Powiedziała Cecilia, wycierając usta serwetką.
- Ile zajmie nam podróż? - Spytała.
- Mój okręt jest bardzo szybki... I wiemy, że nie będzie żadnego sztormu, pogoda będzie bardzo ładna... Nie powinno być również innych problemów, więc myślę że dopłyniemy w mniej niż dwa dni. - Odpowiedział.
Cecilia chwyciła nóżkę kurczaka, nałożyła na czysty talerzyk.
- Vincent! - Krzyknęła. Vincent nadal obserwował ocean... Jednak podszedł do Cecilii, gdy zawołała.
- Zjedz, jesteś głodny. - Podała mu talerz.
Vincent chwycił talerzyk w prawą rękę... Lewa już się goiła, jednak jeszcze nie mógł ruszać. Usiadł przy stole i zaczął wcinać.
Charles patrzył na Vincent'a, jednak wrócił wzrokiem do Cecilii.
Statek płynął przed siebie.
- Twoja podróż do miasta, którym Włada Barbarossa jest zapewne bardzo ważna dla przyszłości Krainy, Królowo? - Spytał Charles.
- Tak... Bardzo ważna. - Powiedziała Cecilia.
- Co o nim sądzisz, Kapitanie? - Spytała.
- Uważam, że jest bardzo potężny. Doświadczony. Aczkolwiek jest Piratem, a wiesz jacy oni są. - Odpowiedział.
- Ja i moja załoga jesteśmy Marynarzami i nie zajmujemy się Piractwem, aczkolwiek cenimy go, jak zresztą cały morski światek. - Powiedział.
- Jak podoba Ci się na statku? - Spytał Kapitan Vincent'a, uśmiechnął się.
Vincent wcinał.
- Vincent uwielbia ocean... Fale. Bryzę i rybki pływające w wodzie... Pyszne... - Powiedział Vincent.
- Vincent namaluje. - Dodał.
Cecilia zachichotała.
- Vincent bardzo ładnie maluje. - Powiedziała Charles'owi szeptem.
- Pani... Chodźmy zwiedzić okręt. - Powiedział Charles wstając.
- Dobrze. Za chwilę będę musiała zacząć pisać listy. - Powiedziała Cecilia.

Nagle Arcan usłyszał pisk Seekera. Stojąca za nim istota zginęła, a gdy mężczyzna się odwrócił, ujrzał kupkę pyłu, która od razu odfrunęła przy wietrze.
- Panie! - krzyknął Kultysta, zaczął kręcić sterem w drugą stronę, chciał zawrócić
- Kazałem wam płynąć! - Arcan wyciągnął różdżkę, wymierzył w Kultyste przy sterze, który stał 2 metry przed nim
- Ava...
Nagle statkiem coś zatrzęsło, prawie każdy upadł na ziemię, niektórzy się zachwiali. Arcan nie rzucił zaklęcia, zachwiał się.
- Wąż! - krzyknął jakiś Kultysta
Na statku panowała panika i chaos. Kultyści nie widzieli co robić. Na szczęście Seekery miały lepszy wzrok i słuch. Podeszły do burty i zaczęły strzelać w taflę wody.
Arcan znów usłyszał krzyki Kultystów i piski Seekerów. Nadal stał obok steru. Kultysta obok sterował statkiem.

Po kilku sekundach statkiem znów zatrzęsło. Tym razem mocniej. Mgła zaczęła słabnąć i Arcan ujrzał owijającego się wokół statku gigantycznego węża. Jego pysk był w wodzie, natomiast resztą ciała zaciskała się na statku. Fregata powoli zaczęła przełamywać się na pół...

- Nie!! - krzyknął Arcan
Statek zaraz miał się przełamać na pół. Evian pod postacią węża zaczął zabijać całą załogę. Spojrzał sie na Arcana..
- Czym ty jesteś!? - krzyknął


- Tylko bez żadnych sztuczek! - powiedział Pariah z oddali do Freda

Statek coraz bardziej przełamywał się na pół. Obie części powędrowały lekko w górę. Kultyści zaczęli się ślizgać. Arcan na szczęście zdołał się utrzymać.
Evian nie odpowiedział Arcanowi. Nagle z wody wyskoczył ogon węża i uderzył czarodzieja. Mężczyzna wpadł do wody, przykrył go czarny dym...

Evian przełamał statek na pół. Łódź zaczęła spadać na dno, ciągnąć za sobą tych, którzy zostali w środku statku.
Wąż pożarł jeszcze kilkudziesięciu Kultystów po czym odpłynął. Przy życiu został Arcan i kilku Kultystów. Dryfowali na oceanie, daleko od stałego lądu...

=====

Nagle Namira pojawiła się za Fredem. Mężczyzna poczuł że ktoś za nim stoi, wyjął szybko nóż i zamachnął się. Elfka rozbroiła Freda (ręce miała w kajdankach od przodu). Nóż Freda wyleciał w dłoni. Fred znowu się zamachnął, lecz Namira zniknęła. Pojawiła się znów za nim i założyła mu ręce na szyję.
- Nie ruszać się, bo skręce mu kark! - zagroziła
- Na moje możesz go zabić... - powiedział Neclar

Kawałek statku dryfował w ocenie. Kultyści weszli na niego, był na tyle duży by ich pomieścić. Arcan wszedł i usiadł obok nich.
- Panowie. Z zaistniałej sytuacji, że deportacja nie działa na takim terenie i na pewno jej próba skończyłaby się niepowodzeniem. Muszę..
Arcan wyjął różdżkę..
- Was zabić.. - odparł
Na tratwie pozostało 6 kultystów..
- Dziękuję za wasze poświęcenie i służbę Malacathowi. - odparl i zamachnął się..
- Avada Kedavra! - krzyknął, uśmiercił jednego, pozostali rzucili się na niego..
- Drętwota! Depulso! - krzyczał Arcan
Polegli wszyscy kultyści
Na tratwie pozostał tylko sam czarodziej, który nie wiedział jak się uratować...