Serwery Minecraft

Isabella odczuwała mocny ból, leżała przez moment i ciężko oddychała, potem momentalnie zaczęła nakładać na siebie ogrom leczniczych i regenerujących zaklęć...
widząc, że Nabe cały czas zamierza atakować, szybko się poderwała... teleportowała się na bezpieczną odległość od rywalki, a następnie wysunęła różdżkę i dłoń przed siebie, zaczęła harmonijnie i bardzo estetycznie poruszać różdżką i dłonią, wypowiadała pod nosem zaklęcie... mogło to nie wyglądać groźnie, ale zaklęcie które właśnie Isabella wypowiadała miało całkowicie zmiażdżyć Nabe...
W tym momencie z końca różdżki Isabella wprost wybuchła wielka fala wody, która momentalnie huknęła w Nabe i owinęła wokół niej, zamykając ją w potężnej wodnej kuli, która chwilę później uniosła się w powietrze... Isabellę aż odrzuciło lekko do tyłu...
W tym momencie wokół Nabe formowała się potężna kula, bańka wodna... bez wyjścia, Nabe mogła odczuć teraz uczucie jakby była pod wodą, przyspawana kotwicą do dna oceanu... Nabe natychmiast zrobiło się ciemno w oczach, nie mogła oddychać ani się poruszać a na pewno nie mogła się wydostać, była w tym momencie niczym rybka wyciągnięta z wody, która odlicza swe ostatnie sekundy życia... dodatkowo Nabe miała absolutną ciemność przed oczami...
Pokojówka nie mogła oddychać... miała uczucie jakby była na dnie ciemnego oceanu, dusząc się i topiąc, nie widząc nic oprócz wody i ciemności...

Dodatkowo kula wodna wprost wysysała esencję i życie z Nabe, kula cały czas emanowała i formowała się w coraz to potężniejszą, otaczały ją wzburzone fale, wnętrze było czarne i całe z wody, kula pochłaniała całą jej moc którą w sobie gromadziła... osłabiała jej organizm, wycieńczała ją... Nabe mogła czuć się teraz jakby nieprzerwanie biegała od kilku dni, jakby była bardzo chora... wycieńczona, wyssana z życia...
Woda tak mocno sterowała ciałem Nabe wewnątrz kuli, że ta nie mogła w żaden sposób dostać się do jakiejkolwiek krawędzi kuli, nie mogła pływać, nie mogła poruszać kończynami, mogła się jedynie bezwładnie szamotać i dusić... kula coraz mocniej wysysała z niej wszelkie esencje, dodatkowo brak możliwości oddechu miażdzył Nabe...

Isabella wstała w tym momencie, podeszła znacznie bliżej... szykowała już ataki na ten moment, gdy kula zniknie, a ciało Nabe bezwładnie runie na ziemię.. wtedy będzie mogła ją dobić, była z siebie bardzo dumna, gdyż o tym zaklęciu czytała jedynie w księgach Carrabotha, które Cecilia pozwalała jej czytać raz na jakiś czas... mityczne zaklęcie było przepotęzne, teraz czuła jego potęgę... a zdawała sobie sprawę, że nadal ma asy w rękawie... to zaklęcie jednak mocno ją zachwyciło, było znacznie potężniejsze niż poprzednie... całkowicie deklasowało rywala... wycieńczało go i pozbawiało energii...
Ręce Isabelli zapłonęły Wiecznym Ogniem, różdżka także była gotowa... Isabella spoglądała na kulę wiszącą w powietrzu, emaującą mroczną magią i potężną wirującą wodą...

Nabe nie potrzebowała tlenu do oddychania, w Dalthei nigdy go bowiem nie było. Mogła wiec oddychać nawet w kompletnej próżni. Pokojówka przestał się szamotać i spojrzała jedynie na Isabelle srogim spojrzeniem. Wiedziała, że kula pozbawia jej stopniowo mocy jednak przełamanie tego czary wymagałoby od niej wykorzystania większej ilosci mocy... Nabe nie mogła tego zrobić ponieważ w tej rundzie Ignathir jej tego zakazał. Postanowiła więc zamknąć oczy i oczekiwać aż kula wyssie z niej moc.
Zapewne większość istot która znalazłaby sie w takiej sytuacji zaczęłaby panikować, jednak Nabe ze stoickim spokojem dała sobie odebrać moc przybierając pozycję medytacyjną. W swojej głowie usłyszała również głos Ignathira który widział całość z trybun.
- Ta runda jest przesądzona... - usłyszała w swojej głowie Nabe
Całość trwała kilka minut. Niebawem kula zniknęła a Nabe upadła na ziemię. Isabella juz miała podbiec i zaatakowac ale nagle Naberal odetchnęła cicho a następnie wolno podniosła się z ziemi co było dla niej wielkim zaskoczeniem. Mimo to jednak pokojówka nie próbowała dalej atakować była bowiem zbyt wykończona. Jedynie patrzyła na Isabelle swoim neutralnym wzrokiem.

Isabella pokiwała głową, a jej oczy zabłysły widząc, że mityczne zaklęcie podziałało... czuła ogromne wycieńczenie po rzuceniu tego czaru, wszak pochłonął jej także bardzo dużo siły i energii, była to magia znacznie inna aniżeli zwykłe czarodziejskie zaklęcia... zdawała sobie z tego wszystkiego sprawę, chciała jednak zyskiwać jak największą potęgę... zamierzała zdeklasować Darkseida w pojedynku który z nim stoczy... zamierzała wykorzystać ku temu wszelkie karty...
Księżniczka pstryknęła palcami i znalazła się bliżej Nabe aby ją wykończyć... widziała wszak, że ta ledwo już stoi na nogach i jest wycieńczona, wystarczy tutaj zaledwie jeden cios aby ją zdmuchnąć... jej ręce zapłonęły, także zacisnęła swą dłoń na różdżce...
- Bombarda Maxima! - wykrzyknęła zaklęcie, które niczym torpeda wbiło się w Nabe i eksplodowało na jej ciele, wyrzuciło ją w powietrze i do tyłu, a następnie huknęła w ścianę areny i aż się w nią wbiła robiąc w niej sporą dziurę, impet i uderzenie było tak potężne, że ogromny powiew wiatru dotarł aż do trybun.. było słychać ogromny huk uderzenia...

Naberal syknęła lekko i po chwili upadła na kolana. Próbowała jeszcze przez chwile podtrzymać się rękami i spojrzała na Isabelle. Nabe wiedziała, że nie jest w stanie wygrać jeśli Ignathir nie pozwoli jej zwiększyć swojej mocy... 50 % jej potencjału nie było teraz już bowiem wystarczające. Po chwili jednak dalsze myśli się rozpłyneły. Nabe upadła totalnie wykończona.
Ignathir przez moment sie wstrzymał. Spoglądał na Naberal oraz na Isabelle. Pokiwał lekko głową, zupełnie tak jakby doszedł przed chwilą do jakiejś konkluzji nad która rozmyślał przez te kilka sekund. Rozpoczął odliczanie. Po 10 sekundach uderzył kosturem w ziemię dając sygnał że to koniec rundy.
- Isabello, ta rudna jest wygrana przez ciebie... 4 do 3... Jeszcze jedna wygrana i twój test będzie zaliczony... - rzekł w jej stronę Ignathir

Isabella była zadowolona z siebie, pokiwała głową uśmiechając się. Czuła, że z każdą minutą staje się coraz silniejsza... jej ataki są silniejsze, jej obrona potężniejsza, jej regeneracja także... była zadowolona ze stopniowego progresu...
- Rozumiem... kolejna runda także będzie moja... zaliczę test. - odparła Ignathirowi.
Zaczęła nakładać na siebie zaklęcia lecznicze i regenerujące, regenerowała swoje rany i odzyskiwała siły... uspokajała oddech... obserwowała także cały czas Nabe.

Ignathir nie odpowiedział. Rzucił spojrzenie w kierunku Naberal która nadal leżała na ziemi. Minęło około 5 minut zanim pokojówka zaczęła kontaktować. Otrząsnęła się i podpierając się rękami wstała z ziemi. Jękneła cicho trzymajac się za brzuch. Chwile pózniej rzuciła jednak już zaklęcie regeneracji. Rozruszała lekko rękami i po chwili była gotowa do dalszej walki. Problem w tym, że nie była zbyt pewna czy uda jej sie wygrać kolejną runde. W tej chwili jednak arcymag przemówił do niej telepatycznie
- Naberal... nadszedł czas... Pokaż Isabelli moc Daltheii... 85%...
Naberal blyskawicznie skierowała wzrok na arcymag. Otworzyła lekko usta. Isabella dostrzegła w tym momencie zaskoczoną , a raczej zszokowaną twarz Nabe.
- Mój panie... 85%? Czy to aby na pewno...
- Tak...Zrób to... - odparł Ignathir
Naberal przełknęła ślinę a następnie pokiwała lekko głową.
- Rozumiem... Bedzie tak jak sobie życzysz
Błyskawicznie jej twarz zmieniła sie w bardzo srogą. W jej oczach pojawił sie błysk.
Ignathir zaśmiał się lekko a nastepnie uderzył kosturem w ziemię.
- Runda 6.... start!

Isabella zerkała na wyraz twarzy Nabe, widziała że ta przybrała srogi wzrok... nie przejmowała się jednak zbytnio, czuła gotowość do walki i energię, zamierzała zagarnąć tą rundę także dla siebie i zaliczyć ten test... w tym momencie ręce Isabelli potężnie zapłonęły Wiecznym Ogniem, różdżkę także miała przygotowaną... nie zamierzała jednak teraz atakować jako pierwsza szybkim atakiem tak jak to ostatnio... chciała aby w tej rundzie to pokojówka wykonała pierwszy krok... zamierzała wszak zablokować jej ciosy... oczekiwała obserwując przeszywającym wzrokiem Naberal.

Nabe odetchnęła lekko nie spuszczając wzroku z Isabelli. Pochyliła się lekko do przodu i zacisnęła pięści. Przez moment nastała kompletna cisza. Na tyle że było słychać powiew wiatru. Nabe mierzyła wzrokiem Isabelle, zamierzała ją kompletnie zniszczyć w tej rundzie.
Nagle huk... Isabella nawet nie mrugnęła a Naberal była już przed nią. Nie używajac nawet jakiejkolwiek magii Nabe po prostu wyprowadziła cios z pięsci w Isabelle. Księżniczka nie zdazyła nawet mrugnąć. Odleciała z impetem prosto w ścianę areny , nie tyle robiąc w niej ślad czy wgniecenie a po prostu ją przebijając na wylot. Z ust Isabelli wystrzelił jak gejzer strumień krwi. Księżniczka upadła na ziemię nie mogąc wręcz oddychać. Czuła jakby jej żebra zostały połamane. Cios Krilla podczas jej pojedynku z nim w Thir La Mana przy tym ciosie Nabe był kompletnie niczym. Czuła jakby miała zaraz stracić przytomność.

Isabella odczuła w tym momencie ogromne zdziwienie naprzemiennie z ogromnym bólem, całe jej ciało aż zadrżało, czuła przeszywające kłucie, łzy napłynęły jej do oczu z bólu... klęczała na ziemi trzymając się za brzuch, zerknęła w stronę trybun i arcymaga zdziwionym wzrokiem... ten cios był znacznie inny niż pozostałe ciosy Naberal, było to coś zupełnie innego... czuła potworny ból... zaczęła jednak wykrztuszać słowa leczniczych zaklęć... nie wiedziała jednak czy zdoła się uleczyć i zadać cios rywalce... jednak próbowała...

Ignathir popatrzył kątem oka na Isabelle. Nic jednak nie powiedział. Dobrze wiedział od samego początku kto wygra ta runde.
Tymczasem Naberal skierowała swoją rękę w góre. Wskazujący palec w jej ręce wyciągnięty był ku niebu. Natychmiastowo największa jak dotąd błyskawica cisnęła z nieba prosto w Nabe. Ta zaczęła emitować mocą.
Jej ubiór w tym momencie również się zmienił. Powróciła jej suknia pokojówki jednak tym razem pojawiły się na niej srebrne i złote zdobienia. Na jej rękach i barkach pojawiły się elementy zbroi podobnej do zbroi rycerskiej. Jej dłonie zostały schowane pod metalowymi rękawicami a oczy zabłysnęły niebieskim blaskiem.
W tej również chwili w jej prawej ręce zaczął materializować sie magiczny kostur. Był on trochę mniejszy od kostura Ignathira jednak był przy tym zdecydowanie bardziej elegancki i błyszczał metalowym połyskiem...
Isabella w tym momencie dostrzegła na twarzy Nabe niespotykany jak dotąd uśmiech.. Nie był to jednak zwykły uśmiech. Był to złowrogi i sadystyczny wręcz uśmiech który w połączeniu z jej srogim wzrokiem dał Isabelli dużo do myślenia.. Naberal przez ten cały czas nie walczyła na serio...
W tej chwili pokojówka uniosła się w powietrze rzucając na siebie zaklęcie pozwalające jej latać.
- Pora to zakończyć... - rzekła Nabe
Bedąc wysoko nad areną zacisnęła rekę na swoim kosturze. A ten błyskawicznie zaczął emitować potężną energią piorunów.
- Ultimate Lightning... - powiedziała celując kosturem w Isabelle.
Uwolniona energia z kosturu poszybowała z szybkością światła prosto w Isabelle. Potężny wybuch... eksplozja... Księzniczka nie zdążyła nic zrobić. Chwile pózniej było juz po wszystkim. Naberal wolno wylądowała na ziemi cały czas trzymajac swój kostur. Jej uśmiech zniknął, powodując że jej twarz wróciła do pierwotnego, bez emocjonalnego stanu.
Ignathir poczekał aż opadnie dym tylko po to by zobaczyć Isabelle leżącą w wydrążonym w ziemi od eksplozji kraterze. Naberal ją doszczętnie zniszczyła i to w bardzo krótkim czasie nie dając jej nawet czasu na reakcje.
Po 10 sekundach Ignathir uderzył kosturem w ziemię ogłaszając zwycięstwo Naberal. Isabella z drugiej strony była w stanie opłakanym. Z całego wręcz ciała sączyła jej sie krew. Została zmasakrowana bardziej niż podczas walki z Drakkonem... Naberal w rzeczy samej była najtrudniejszym przeciwnikiem z jakim Isabella kiedykolwiek sie mierzyła.