Serwery Minecraft

- Nikt nie bierze mnie na poważnie! - krzyknął Arcan
Smocza różdżka Arcana natychmiastowo powróciła do jego ręki, jego włosy przybrały czerwony kolor. Czarodziej odepchnął elfy, kilku potraktował drętwotą.
- Ty żmijo! - krzyknął Arcan i wycelował w Namirę zaklęcie uśmiercające.

Ros i Meret udali się do środka zamku, widzieli obalone niektóre mury oraz kilka wybitych szyb. Nigdzie nie mogli dostrzec Arcana.
- Jeśli Malacath znowu będzie się z nim pojedynkował, to nie wiem jak się to tym razem skończy.. - powiedział Ros


############################################

5 lat temu.. http://mineserwer.pl/Temat-RolePlay-Harr...r?page=181
Po ostatniej bitwie z Carrabothem

Tempus położył ciało Carrabotha na ziemi, zaczął rozkładać je swoją czasową magią, dzięki temu jego kości rozpłynęły się się w czasie i przestrzeni, została tylko jego korona. Deportował się obok Cecilii i wręczył jej tą koronę.

Tempus mimo młodego wieku jak na czarodzieja, bo liczył tylko 48 lat, zaczął odczuwać ból w klatce piersiowej. Zatrzymał się i rozsunął swoją szatę. Na środku jego klatki piersiowej widniał ten sam kamień który wbił mu się podczas wybuchu zmieniacza czasu. Kamień zaczął migać zielonym światłem. Tempus przestraszył się, nie wiedział co się dzieje.

W tym momencie Tempus, który wcześniej "zginął w wybuchu" znalazł się w kamieniu czasu. To jego obecność tam spowodowała chorobę Tempusa, która trwała 5 lat, po wybuchu kamienia Tempus uwolnił się z pętli czasowej i znalazł się w losowym czasie w historii magii.

Był rok 1023. Na świecie istniały tylko dwie frakcje czarodziejów. Tempus po latach przebywania tam zaznajomił się ze starymi technikami czarodziejskimi. W końcu, po 12 latach odkryć w jaskiniach, odnalazł fragment skały z której wykuwany był kamień czasu. Powziął kawałek kamienia i przez pół roku pracował nad nową wersją zmieniacza czasu, bez usterek...

Ros i Meret napotkali Kultystów. Chłopców pochwyciły Seekerzy. Istoty mocno ich trzymali, nie mieli szans na ucieczkę, ani na obronę, ponieważ przeciwników było bardzo dużo.

=====

- Charakter buntownika... - Namira zachichotała i zniknęła

=====

Sekeerzy przyprowadzili chłopców do głównej sali, gdzie przebywał Lord, ważni goście i oczywiście wojsko.
Istoty rzuciły Mereta i Rosa na posadzkę.
- Czyżby to... Tak, taak... - mówił Lord i patrzył się na chłopców
- Czy nie ostrzegałem was, że to nie wasza wojna? - wspomniał o sytuacji w Hogwarcie

=====

Dziewczyna ustała za Arcanem i przyłożyła katanę do krtani.
- Ciiii... - oblizała jego policzek
Do komanty weszły Seekerzy i oblali kwasem paraliżującym nogi Arcana. Mężczyzna przewrócił się.
- Zabrać go do Lorda! - rozkazała Namira

- Pożałujecie jeszcze! - powiedział Arcan niesiony przez Seekerów
Ros i Meret ujrzeli oblicze Lorda Malacatha.
- Ty nędzny! - krzyknął Ros i wyleciał do niego z pięściami.

W tym samym czasie Emilia widząc z oddali, że nie ma nigdzie Arcana a Kraken nadal sieje spustoszenie, postanowiła deportować się do środka.

##########################################

Tempus był już bliski skonstruowania zmieniacza czasu. Miał w tej chwilii 66 lat. Nie był już zwinnym i skocznym czarodziejem jak za czasów młodości, ale za to nadrabiał bardzo tęgim umysłem.
- Jeszcze tylko to.. - mówiąc to kładł element urządzenia, które zaświeciło się
- No i gotowe! - powiedział sam do siebie

- Krah Diin! - nogi Rosa zostały zamrożone, upadł na twarz przed Lordem
- Co chcecie zdziałać... Jesteście jeszcze dziećmi, dlaczego walczycie. Walczycie w imię czego? - pytał Malacath
Kultysta uderzył Mereta w skroń, upadł na kolana.
- Świat magii na waszych oczach ugina się pod moją mocą. Jak się z tym czujecie?
- Dziś Magic World, za kilka dni Londyn, Anglia...
- Nie zrobisz tego! - krzyknęła królowa Angelika
Kultysta uderzył ją w głowę, padła nieprzytomna. Goście bardzo się bali.

Fred widział tylko jak Seekery wynoszą wrzeszczącego Arcana.
- Hahahahahah! Spójrz, jak ten nędzarz skończył, droga Cecilio! - Śmiał się Fred. Schował swoją Różdżkę trzymaną w prawej ręce do kieszeni garnituru, obok Różdżki Cecilii. W lewej ręce cały czas trzymał nóż, którego ostrze przykładał do gardła Królowej. Prawą ręką chwycił swoją Walizkę.
- Cóż... - Fred rozejrzał się po komnacie Cecilii.
- Masz wspaniałą komnatę! Jednak, wyjdźmy już stąd... Spędziłem tu wystarczająco dużo czasu. Hahaha! - Mówił Fred, pchnął lekko Cecilię, ruszyli w stronę drzwi, Cecilia lekko się szarpała.
- Cecilio... Jesteśmy najważniejszymi osobistościami! Musimy znajdować się w centrum wydarzeń, a nie gdzieś z boku! Chodźmy! - Znów ją lekko pchnął, wyszli przez drzwi od komnaty. Przed drzwiami leżało wiele martwych ciał Strażników... Na schodach było wiele krwi. Zaczęli schodzić w dół...
- Malacath... Nie zastosował się do planu! Zbyt szybko wkroczył... - Mówił Fred, Cecilia rozglądała się na boki...
Tymczasem Vincent wdrapywał się po schodach... Był kulawy, zgarbiony... Nie mógł ruszać lewą stopą, pomagał sobie rączkami...
Fred i Cecilia schodzili po ogromnych schodach... Znajdowali się akurat na piętrze, gdzie był największy z balkonów. Cecilia patrzyła na ogromny balkon...
Cecilia zauważyła wiszący świecznik na ścianie przy schodach... Szybkim ruchem chwyciła go w lewą dłoń, zamachnęła się i huknęła świecznikiem w głowę Freda, ostrze jego noża lekko drasnęło ją w szyję, poleciało trochę krwi.
- Hahah...Hhhh.h..Haaa!!! - Fred wrzeszczał, śmiał się, trzymał się za głowę, wypuścił nóż na schody, walizkę również rzucił...
Cecilia zaczęła biec w stronę balkonu...

Arcan został przyniesiony przez Seekerów do głównej sali. Lord w tej samej chwili trzymał za kark Dianę.
- Gdzie jest Cecillia! - dusił ją, nie mogła wymówić nawet jednego słowa. Azula biła Lorda bo nogach krzycząc aby ją puścił
- Lordzie, znaleźliśmy jakiegoś czarodzieja, był w komnacie królowej - wtrąciła się Namira.
Elf puścił półżywą opiekunkę, upadła na posadzkę i ciężko oddychała.
- Arcan! - spojrzał się na mężczyznę, zaczął podchodzić do trzymanego za ręce Arcana
- Jak widzę nie zmądrzałeś po naszym ostatnim spotkaniu...

Namira podeszła do Lorda, szepnęła mu na ucho.
- Fred jest z Cecillią. Powiedziałam mu, aby przyprowadził ją do ciebie - powiedziała.
- Dobrze, moja droga, dobrze... Jeśli nie pojawi się za pół godziny, rozpocznij jego poszukiwania. Przyprowadź ich dwójkę do mnie, osobiście pozbędę się Freda.
- Tak, Lordzie - odsunęła się delikatnie od elfa.

- Nauczyłem - powiedział Arcan uśmiechając się lekko do Malacatha. Potem patrząc na Namirę, potem ponownie spojrzał na Malacatha i jego amulet.
- Al Khar Rio! - krzyknął Arcan i wywołał wielki wir wokół siebie. Elfy padły martwe a Arcan stanął przed Malacathem
- Stare zaklęcia ze starej księgi czarnej magii zawsze pomogą! - powiedział sam do siebie
- Accio Różdżka! - krzyknął ponownie, czarodziej uśmiechnął się krótko po zrobieniu tego czynu..
- Reducto! - skierował to zaklęcie w różdżkę Malacatha.

Arcan stanął zdezorientowany, ale szybko otrząsnął się i zaczął uciekać.

- Balowie nie używają różdżek! - zaśmiał się Lord
- Brać go! - krzyknął jeden z Kultystów
Dwa oddziały (20 Kultystów) biegło w stronę Arcana. Ustawili się w korytarzu, blokując wrota zamkowe.
- Clavius, mój były... "Wspólnik" nie był potężny - mówił Lord, zbliżał się do Arcana, który ustał jak zobaczył że przejście jest zablokowane
- Ty zaś, jesteś w stanie bez hańby kroczyć u mego boku. Dołącz do mnie, a zaznasz prawdziwej mocy, o której ci się nie śniło! - uniósł się Malacath
- Zun... Haal viik! - różdżka Arcana poszybowała w górę i spadła przy nogach Lorda

=====

Tymczasem Kraken nadal toczył walkę ze smokiem z ministerstwa. Ryki potwór nadal było słychać i roznosiły się po zamku i jego okolicach.

Włosy Arcana po przerwaniu połączenia ze smoczą różdżką przybrały czarny kolor.
Arcan zachęcany przez Malacatha osłupiał, jego oczy przez ułamek zmieniły kolor na czarny.
- Nie nie nie - potrząsał głową Arcan
- Merecie teraz! - krzyknął Arcan
Chłopak ukradkiem odzyskał swoją różdżkę i wysadził sufit przed Arcanem, co umożliwiło mu ucieczkę.
Meret pochwycił Rosa i deportował się kilkaset metrów od miejsca pobytu Malacatha.

Lord kiwnął głową, to co zrobił Arcan było błędem.
Elf podszedł do okna w głównej sali. Było całkowicie rozbite. Podszedł do krawędzi i ujrzał Krakena trzymającego w paszczy prawie martwego Smoka. Bestia piszczała, ruszała ogonem i skrzydłami z bólu.
- Spisałeś się Turi... - powiedział Lord
- Zii... Lus... Di du! - krzyknął Lord
Smok zaczął jeszcze bardziej się rzucać i piszczeć z bólu. Z ciała smoka zaczęła wylatywać dusza i wlatywać do ciała elfa. Lord poczuł gwałtowny przyrost mocy.

Po dłuższej chwili, smok wyzionął duszę i przestał się ruszać. Kraken pożarł martwego Smoka w całości.